در این پست بخش هایی از یک مقاله را می آوریم و در انتها لینک کامل مقاله را خواهید دید...
فکر تاسیس کانون پرورش فکری از کجا آمد؟ این اولین تیتر این مقاله است که در آن سعی شده نحوه تاسیس بخش های مختلف کانون ذکر شود. از بخش تولید کتاب تا شکل گیری فستیوال و مرکز تهیه فیلم. پس از آن هدف ها و مشکلات کانون مطرح شده است. قسمت سینمایی کانون که زیر نظر ابراهیم فروزش شروع به کار کرد از ابتدا اهدافی را دنبال می کرد که فروزش این اهداف را یکی یکی عنوان کرده.
در انتهای مقاله جوایزی که فیلم های تولید شده توسط کانون کسب کرده اند به ترتیب عنوان شده است. کانون در نخستین سال تاسیس اش هفت فیلم (چهار نقاشی متحرک و سه فیلم زنده) آماده و به پنجمین فستیوال بین المللی کودکان و نوجوانان ارسال کرد. هیئت داوران نیز مجسمه طلایی جشنواره را به کانون پرورش فکری اهدا کرد. در جشنواره ششم نیز که در سال 1350 برگزار شد تعداد هفت فیلم از کانون در این جشنواره حضور داشت: چهار فیلم آنکه خیال بافت آنکه عمل کرد (مرتضی ممیز) پسر و ساز و پرنده (فرشید مثقالی) زمین بازی با بوش (نورالدین زرین کلک) و هفت شهر (علی اکبر صادقی) که به صورت انیمیشن بودند و سه فیلم رهایی (ناصر تقوایی)، با اجازه (محمدرضا اصلانی) و قصه درخت هلو (حسن تهرانی). در اعلام جوایز داوران پلاک طلایی فستیوال را به فیلم رهایی اهدا کردند. در هفتمین دوره فستیوال (1351) هشت فیلم از کانون به نمایش درآمدند. گلباران (علی اکبر صادقی)، من چقدر می دانم و شهر خاکستری (فرشید مثقالی) یک نقطه سبز (مرتضی ممیز) که انیمیشن بودند و سیاه و سفید (سهراب شهیدثالث)، سفر (بهرام بیضایی)، پری (زکریا هاشمی) و زنگ تفریح (عباس کیارستمی) که فیلم زنده بودند. در این دوره پلاک طلایی فستیوال به فیلم سیاه و سفید اهدا شد و گلباران نیز در بخش انیمیشن های کودکان 10 تا 14 ساله یک پلاک طلایی دریافت کرد. جایزه مخصوص مجسمه طلایی به بهرام بیضایی برای فیلم سفر اهدا شد.
در ادامه مقاله فیلم های کانون از سال 1349 تا 1353 به ترتیب لیست شده است و در انتها نیز سیاست ها و خط مشی کانون را می خوانیم.
برای دانلود این مقاله به صورت کامل به لینک زیر مراجعه فرمایید: